Öncü tesir, bir ‘varlık’tan bir ‘madde’ye veya bir başka varlığa bir ‘tâli tesir’in gelmesi olayında; tesiri alacak maddenin ya da varlığın, ‘manyetik alan’ının sinyaller verme gibi gönderdiği, o tesiri davet edici, çağırıcı, karşılayıcı nitelikteki tesirlerdir. (80, 81, 82)
Bir varlıktan bir maddeye ya da bir varlığa bir tâli tesirin gelmesi şöyle olur:
Bir tesirin bir maddeden bir maddeye gelmesi demek, o tesiri “verici madde”nin manyetik alanından alıcı maddenin manyetik alanına çok ince bazı partiküllerin, yani pek yüksek hareketleri haiz (hareketleri taşıyan, hareketlere sahip) değerlerin aktarılması demektir. (80) Bu aktarım her iki tarafın da katılımıyla olur. (80) Tesiri alacak maddenin ya da varlığın ihtiyacına cevap verme kudret ve liyakatinde bulunan verici varlığın manyetik alanından bir tesir kalkar. (80) Buna karşılık, alıcı madde veya varlık da kendisine ulaşması istenilen bu tesiri –kendi manyetik alanından bir parçasını uzatmak suretiyle– adeta davet eder gibi bir vaziyet alır, daha doğrusu davet edici tesirler göndermeye başlar ki, bunlara öncü tesir denir. (80-81) İnsanların istekleri, arzuları, ihtiyaçları, ‘cehit’leri ve ‘dua’ları öncü tesirler grubuna birer örnek olarak gösterilebilir. (81)
Öncü tesirler, davet edici niteliklerinden dolayı, bir havaalanından uçağa verilen sinyallere ya da bir katarın varacağı istasyondan katara verilen işaretlere benzetilebilir. (81)